Organisatiecultuur. Je hoort het woord vaak, maar wat betekent het precies? Het gaat over de manier waarop mensen binnen een organisatie met elkaar omgaan: hun gewoontes, overtuigingen en het gevoel dat er heerst. Het is als de lijm die alles bij elkaar houdt. Maar wat als die cultuur niet meer past bij wat je als organisatie wilt bereiken? Hoe verander je dat? En heb je daar per se een model voor nodig?
Er zijn veel modellen bedacht om organisaties te helpen bij cultuurverandering. Een paar bekende voorbeelden zijn:
Deze modellen geven houvast. Ze helpen je om overzicht te houden en een plan te maken. Maar zijn ze altijd nodig?
Modellen geven kaders, maar ze kunnen ook tegen je werken. Modellen zijn vaak vrij theoretisch en maken de werkelijkheid simpeler dan die is. Daarnaast beschrijven ze vaak hoe het zou moeten zijn, maar zeggen ze weinig over hoe het nu echt gaat. Het risico hierbij is dat je te veel bezig bent met de toekomst (waar moeten we heen?) en te weinig bezig bent met het nu (wat doen de mensen nu, as we speak?).
Want cultuurverandering draait om mensen. Hoe zij zich voelen, wat ze geloven, hoe ze zich gedragen. Over wat mensen doen, niet wat ze van plan zijn. Je verandert cultuur niet door stappenplannen te volgen, maar door mensen te helpen in de praktijk andere keuzes te maken.
Cultuur is dus niet wat er op een poster staat of in een missievisieboekje. Cultuur is wat er gebeurt op maandagmiddag in een teamoverleg. Hoe mensen reageren als er iets fout gaat. Of hoe besluiten genomen worden als niemand kijkt. Het gaat om de dagelijkse realiteit – de kleine situaties op de werkvloer.
In plaats van het volgen van een model, kun je beter beginnen met die kleine gedragsveranderingen. Want gedrag is de basis van cultuur. Verander je gedrag, dan verandert de cultuur vanzelf mee.
Hoe pak je dat aan? Hier zijn een paar praktische tips:
Dus, heb je een model nodig? Soms wel – het kan helpen om structuur te geven. Maar het echte werk gebeurt in de dagelijkse praktijk. In echte situaties op het werk. In acties, niet in plannen.
Cultuurverandering is geen project, maar een proces. Het begint bij kijken wat er nú gebeurt, en daar kleine stappen in zetten. Want uiteindelijk is cultuur niets anders dan het gedrag van mensen – elke dag opnieuw.